Dnia 11 listopada przypada 100 rocznica  odzyskania przez Polskę Niepodległości. Z tej okazji w piątek 9 listopada 2018 r. uczestnicy Hufca Pracy 15-24 w Wolsztynie a zarazem uczniowie Niepublicznej Szkoły Podstawowej, Branżowej Szkoły I Stopnia, Zasadniczej Szkoły Zawodowej, komendant hufca, wychowawcy, grono pedagogiczne, pracownicy Ośrodka Kształcenia Zawodowego zebrali się w sali gimnastycznej na uroczystym apelu.

 Apel rozpoczął się od odśpiewania hymnu państwowego. W dalszej części występu artystycznego wychowankowie przedstawili historię Polski pod zaborami i odzyskanie prze nią niepodległości. W czasie tej niezwykłej uroczystości nie mogło zabraknąć „Roty” i „Pieśni Legionów Polskich”.

 Nie zawsze na naszej ziemi mogła rozbrzmiewać polska mowa  powiewać biało-czerwona flaga. Nasi przodkowie z wielkim mozołem i zaangażowaniem budowali państwo polskie, krzewili naszą kulturę, mowę i obyczaje. Prócz Polski w siłę rosły inne państwa, które starały się pozyskać dla siebie nowe, jakże bogata tereny polskie. Pod koniec XVIII wieku trzy państwa – Rosja, Prusy i Austria dokonały rozbiorów Polski i na 123 lata Polska zniknęła z mapy Europy. Naród polski kilka razy zrywał się do walki, wybuchały powstania zbrojne. Zaborcy z wielką siłą zaczęli zniemczać i rusyfikować Polaków. Zmagania wojenne trwały ponad czety lata i zakończyły się klęską Niemiec i Rosji, której przywódcy przyznali prawo narodu polskiego do niepodległości. Dzięki tym wydarzeniom powstało w listopadzie 1918 r. niepodległe państwo polskie. Polska po 123 latach niewoli pojawiła się znowu na mapach świata.

Po części oficjalnej każdy otrzymał symbolicznego balona w kolorze białym i czerwonym. Wszyscy wyszkli przed teren szkoły, gdzie stanęli do pamiątkowego zdjęcia. Następnie wdzięczni za odzyskaną wolność wypuścili balony do nieba.

Weźmy sobie do serca słowa Antoniego Franaszaka, który napisał: „(…) Każde minione pokolenie Polaków wierzyło niezłomnie, że upragniona wolność kiedyś nadejdzie. Ta wiara przekazywana była z ojca na syna. Ona nakazywała im pracować i żyć dla Ojczyzny, a jeśli zajdzie potrzeba, oddać dla niej życie. I tak było. Umierali na polach bitew, w więzieniach i na zesłaniu. Dlatego uroczyście obchodząc dzień 11 listopada jako święto narodowe, nie wolno nam o nich zapomnieć , a pamięć o ich poświęceniu winniśmy przekazywać naszym dzieciom i wnukom. Tylko w ten sposób spłacimy dług wdzięczności wobec naszych przodków, którzy cierpieli i przelewali krew, aby Polska była wolna (…)” W dniu narodowego Święta Niepodległości dziękujemy wszystkim bohaterom znanym i nieznanym z imienia za dar wolnej Polski – Ojczyznę naszą.